Al op de helft!

Hola allemaal!

Het derde weekend alweer in Peru... Wat gaat dat ontzettend snel! Ik ben nu helemaal gewend en het gaat super goed met mij. Waar ik in het begin dacht dat ik misschien heimwee zou hebben, is dit gevoel nu helemaal niet aan de orde. Natuurlijk verheug ik me super super erg op kerst om de hele familie, al mijn vriendinnen en vrienden weer te zien. Maar we hebben het hier zo naar onze zin en voelen ons ook echt thuis hier, om het heel erg te missen.

Dit weekend zijn we in de omgeving van Huanchaco gebleven aangezien we zondag mee gedaan hebben aan 'Yo cuido mi playa'. Zaterdag zijn we gaan sandboarden in de woestijn hier in de buurt!!! Dit was echt geweldig! We gingen met iemand mee die vroeger mee had gedaan aan wereldkampioen sandboarden, dus hij was ontzettend goed erin. Het leek een beetje op snowboarden, dus was het voor mij redelijk makkelijk om te doen, maar ook Dane en Mareen hadden het snel onder de knie. Het was wel erg vermoeiend en aangezien je natuurlijk niet met de skilift omhoog kunt gaan moesten we met dat zware bord, in de hitte door het zand (waar 2 stappen een halve stap vooruit is omdat je steeds naar beneden zakt) naar boven klimmen. Hierdoor ga je op een uurtje tijd ongeveer 6 keer naar boven en ben je daarna kapot moe. Maar ondanks dat vond ik het een super ervaring! 
Het evenement op zondag, Yo cuido mi playa, is een kindermiddag die de organisatie waar we voor werken, otra cosa, een keer per maand organiseren. Ze doen met alle vrijwilligers allerlei activiteiten met de kinderen rondom en op het strand. De achterliggende gedachte is om de kinderen bewust te laten maken van de vervuiling aan afval die er in Peru overal op straat te vinden is. Aan de hand van spelletjes leren ze hoe te recyclen en hebben we ook afval van het strand opgeruimd. 
De week op de skate ramp is tot nu toe een groot succes! Omdat de kinderen hier zomervakantie hebben gekregen werken we nu sochteds en smiddags om de beurt. Ook zijn er nu veeel meer kinderen dan de afgelopen 2 weken te vinden op de ramp. Eerst kwamen er max 10 kinderen per dag voor een half uurtje even spelen, maar nu zijn het er minstens 40!! Hierdoor hebben we ook meer te doen en hoeven we ons totaal niet te vervelen. Vanaf deze week zijn we ook echt begonnen met het uitvoeren van activiteiten omdat we nu helemaal gewend zijn en we het idee hadden dat de kinderen hier wel behoefte aan hebben. De eerste paar keer dat we op de ramp waren, bleven alle kinderen maar voor een half uurtje om even te ravotten en skaten en daarna gingen ze weer. Logisch, want 3 uur lang hetzelfde doen vinden wij niet eens leuk. Daarom bedachten wij dat het een goed idee zou zijn om wat meer initiatief te laten zien en activiteiten te gaan bedenken. 

Maandag hebben we de loomarmbandjes meegenomen (die ik van Richard en Marlou gesponsord heb gekregen in NL) en we merkten meteen dat de kinderen enthousiast waren! Ik vond het echt super leuk om te zien dat ze op een andere manier plezier hadden dan alleen maar rennen en ravotten. Het zijn bijna allemaal jongentjes maar ze waren stuk voor stuk super trots op hun armbandje. De dag erna stonden de kinderen al voor de deur te wachten totdat wij aankwamen. We hadden meer kleuren loomies meegenomen naar de skateramp en waren er ook meer kinderen te zien. Ook vandaag hebben ze geduldig armbandjes zitten maken en hadden zij en wij het erg naar onze zin. Af en toe zijn er kinderen tussen die totaal niet naar ons luisteren (vooral omdat ze ons niet altijd serieus nemen omdat we weinig Spaans praten). Toch proberen we de kinderen redelijk te corrigeren, aangezien ze anders over ons heen lopen. We merken dat ze hierdoor toch wel meer respect voor ons krijgen. Ook merken we heel erg aan een aantal kinderen dat ze op de middag op de ramp even kind kunnen zijn en zich even kunnen uitlaten. Ze vragen stuk voor stuk ook veel aandacht van ons. Veel kinderen komen namelijk uit gezinnen waar ze op hun kleinere broertje of zusje moeten letten of waar ze de moeder moeten helpen met het huishouden. Op de ramp hoeven ze deze dingen even niet en kunnen ze weer even kind zijn, waar ze blijkbaar erg veel behoefte aan hebben. Dit geeft ons een extra fijne voldoening en we doen dus constant ons uiterste best om een glimlach op het gezicht van deze arme kindjes te toveren: wat tot nu toe heel erg goed werkt!! 
Woensdag hebben we een kerstactiviteit gedaan om ook de sfeer in de Ramp zelf te verbeteren en de kinderen fijn te laten knutselen. We hebben thuis een grote kerstboom van papier gemaakt, rondjes uitgeknipt en stiften meegenomen. Van de rondjes konden de kinderen dan kerstballen maken en deze versieren. Een aantal kinderen vroegen voor de loomarmbandjes, maar toen we zeiden dat we die morgen gingen doen vonden ze het al snel prima. Bijna elk kind die er was (wel 50!!) hebben een kerstbal gekleurd en vol trots in de kerstboom gehangen. De ramp ziet er nu een stuk gezelliger uit en er hangt nu iets in wat de kinderen zelf hebben gemaakt en waar ze trots op zijn. 
Vandaag (donderdag) hebben we voor de laatste dag gewerkt omdat we vanavond vertrekken naar onze weekend trip naar Huaraz! Waar we ook weer super veel zin in hebben. 

We zijn erg blij dat we al deze activiteiten zijn gaan uitvoeren omdat we ons nu wat nuttiger voelen en met veel plezier naar de Ramp toe gaan. We merken ook dat de kinderen het leuker vinden en tegen elkaar zeggen dat ze moeten komen. Hierdoor is het elke dag wat drukker zodat we meer te doen hebben.